فایل صوتی 2 (استاد نیک افشان)

دوباره برمیگردیم به آپانا,

اینکه چگونه با آن کار کنیم ,چگونه تاکیدمان را برروی یک انرزی بگذاریم در عین حال مجموع برنامه ما کامل و متعادل باشد.فرض کنید با شاگردانی روبرو هستیدکه بسیار بی ثبات هستند ,نمیتوانند راحت تصمیم بگیرند ,همیشه مردد هستند, همیشه هراسان هستند , همیشه به افکار و خاطرات بسیار قدیمی چسبیده اند و انها را رها نمیکنند, سالیان سال از کار خوبی که یک قرن پیش انجام داده اند ,تعریف میکنند, که من چنین و چنان بودم.

یا خاطرات بد, کسی با من اینکار رو کرد و چنین کرد, و هیچ جوری نمیتوانند اینها را دور بریزند.باکسی روبروهستید , با شاگردانی که همه در دفع مشکل دارند,دچار یبوست هستند. میخواهید اصل کار را برراه اندازی و تعادل آپانا , بگذارید.بنابراین بیشترین تمریناتتان را به گونه ای انتخاب میکنید که آپانا راه اندازی شود.مثلا تمام حرکات ایستاده یا تمریناتی که روی سواد هیستانا کار میکند . ایستاده ها میدانیم که روی مولادهارا کار میکند , روی سوادهیستانا خم به عقب ها و خم به جلوها.   حال فرض میکنیم که شاگردان مبتدی هم هستند طبیعتا نمیتوانید خم به جلوها را تا مدتها معرفی کنید. شاید به مدت طولانی تا چهار-پنج ترم هم نتوانید خم به جلو ساده و راحت رو به انها بدهید ولی خم به عقب ها ساده تر هستند. از خم به عقب ها استفاده کنید .از حرکات چمباتمه استفاده کنید,از تمریناتی استفاده کنید که روی مفصل ران کار میکند. از حرکات ایستاده ساده استفاده کنید . برای شاگرد خیلی خیلی مبتدی هم میشود باز یک سری از مودرا ها را آورد, مثل آشوینی مودرا(بدون در نظر گرفتن تنفس) فقط مقعد را جمع کنند ,چند ثانیه نگه دارند و بعد رها کنند,با تاکید بر اینکه هیچ فشاری درگیر نباشد و مقعد را بیرون نرانند. برای چنین برنامه ای حدودا سه ربع ساعت از زمان کلاس گرفته میشود.در بقیه زمان کلاس شما باید انرژی ها را متعادل کنید.میدانید که آپانا را راه اندازی کردید و مسیر عبور آن را باید باز نگهدارید. مسیر عبور آپانا از پا ها میباشد . یعنی آپانا پایین میاید و انرژی درون پاها را هول میدهد, په ویانا و چه اودانا باشد . این حرکت جاری و سیال رو به پایین را همه حس میکنند.ممکن است که این انرژی را تا زانو حس کنند تا وسطهای ران حس کنند یا شاید کمی پایینتر, مهم نیست که تا کجا آن را حس میکنند . مهم این است که شما میدانید روی مسیر کار کرده اید. روی مسیر کار کرن حداقلش این است که رو زانو – مچ پاها و اتگشتان آن کار کرده اید. حتی اگر شاگردانتان حس نکنند مطمینا مسیر انرژی باز است و حرکت میکند.

باز اگر زمان کمی داشتید, میتوانید حرکتی مثل پای دوچرخه را معرفی کنید که تواما بر مفاصل ران – زانو و مچ پا کار میکند.اما وقتی یک مدتی کار کنید,متوجه خواهید شد که  مهمتر از زانو که یک مفصل بسیار بزرگ است, مچ پا و انگشتان پا هستند.برای عبود اودانا از پاها یا ویانا از پاها یا پرانا که راحت این انرژی ها را هول بدهد و به سمت پایین هدایت کند, حتما باید روی مچ پا و انگشتان پا کار کنید.یک نکته مهم دیگر نیز در این قضیه نهفته است,اگربه یاد داشته باشید عکسی در کتاب آناتومی یوگا هست كه ىر ىرون مغؤ يه أىمك كودك را نشان مي دهد وان ادمک کوچک در حقیقت ارتباط سلولهای مغزی با اندامهای حرکتی و کل بدن است. بیشترین تعداد سلولهای موتورکورتکس یا غشا محرکه مربوط به انگشتان – کف دست و پا - زبان و لب می باشد .وقتی شما روی انگشتان پا و کف پا – انگشتان دست و کف دست کار می کنید, بخش بسیار بزرگی از موتور کورتکس فعال میشود و به دنبال آن فعالیت ,آرام میشود.بواسطه آن ارامش و وانهادگی,انقباض از درون این اندامها خواهد رفت. هرجایی که انقباض از بین برود, جاذبه زمین راحتتر بر آن اثر میگذارد. اثر جاذبه بر اندامها باعث میشود که انرژی در آن اندام سیال شود و تا وانهادگی انجام نشود , ان سیلان را شما تجربه نخواهید کرد. این خود دلیل محکمی است که بعد از انجام هر تمرین, اسراحت به اندازه کافی فراهم شود. یعنی وقتی گردش مچ پا یا خم وراست کردن انگشتان را به شاگردانتان میدهید, حتما صبر کنید تا آن جریان انرژی را حس کنند. انقدر زمان دهید تا کاملا وانهاده شوند.بعد از ارایه تمرینات خود متوجه خواهید شد که چقدرشاگردان از نظر ذهنی نیز آرام شده اند.

ادامه دارد